Recensie Haar naam was Sarah

Tatiana de Rosnay is 54 jaar en woont in Frankrijk. Ze is journaliste van beroep en is schrijfster van veel beroemde romans, zoals haar naam was Sahah.
Het boek staat hoog in de lijst van bestverkochte boeken, 500.000 exemplaren zijn over de toonbank gevlogen.
Ze neemt de lezer mee in de door haar geschreven verhalen.

Sarah is 10 jaar en van Joodse afkomst en wordt in de nacht van 16 juli 1942 opgepakt met haar ouders. Ze worden naar de Velodrome d’Hiver (een wielerstadion) in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Net voordat de Franse politie het appartement binnendrong heeft ze haar kleine broertje Michel opgesloten in een geheime kast en heeft hem beloofd zo snel mogelijk terug te komen om hem te bevrijden, maar Sarah wist niet dat ze niet meer terug naar huis zouden gaan. Ze wordt met haar ouders weggevoerd uit Parijs naar een concentratiekamp, alwaar zij haar ouders kwijt raakt. Met een vriendin weet zij te ontsnappen en vindt onderdak bij een boerderij van een ouderlijk echtpaar. Vermomd en in het bijzijn van dit echtpaar gaat zij terug naar haar broertje met de sleutel van de kast. Haar broertje vindt ze levenloos. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia in Parijs. In haar onderzoek ontdekt zij dat deze hele tragedie zich heeft afgespeeld in een appartement aan de Rue de Santiago. Hetzelfde appartement waar haar schoonvader heeft gewoond na vertrek van een Joods gezin.  

Julia’s man probeert haar ervan te weerhouden zich met de geschiedenis te bemoeien, maar Julia besluit het spoor van Sarah te volgen. Het boek Haar naam was Sarah is een roman waarin het grote drama dat zich in Parijs voltrok, is teruggebracht tot het verhaal van één slachtoffer, prachtig gedaan.

Als lezer van dit verhaal hoef je niet na te denken over wat je zou kunnen voelen. Alle emoties worden ingevuld. Zoals op het moment dat de Franse politie het huis binnen kwam,

De politieman heeft een kille blik.
Sarah trilde van angst.
Michael was sprakeloos van angst.
De moeder was verlamd van afgrijzen.
En de vader was ontsteld en verbijsterd.

Een verhaal waarbij de schrijfster je meeneemt in een meeslepende periode van het bestaan van Sarah, afgewisseld door de geheimen van de Familie Tézac.         Het motto is: ''Haar naam was Sarah'', in het verleden en in het heden.